I niedziela Wielkiego Postu - 26 LUTY

Na początek Wielkiego Postu spotykamy Jezusa, który rozpoczyna publiczną działalność. Jest to moment zaraz po chrzcie w Jordanie. Dopiero co usłyszeliśmy głos Ojca mówiący o tym, że Jezus jest synem umiłowanym. Jest tym, w którym Ojciec ma upodobanie. Dopiero co Jan słysząc głos z nieba dał nam świadectwo, że to jest Baranek Boży. Dopiero co uczniowie wyruszyli w ślad za Jezusem by zobaczyć gdzie mieszka. Dopiero co Jezus zaprosił ich do siebie. Jesteśmy i my zaproszeni, abyśmy poszli za Jezusem. Abyśmy wsłuchani i wpatrzeni w Jezusa poznawali co w Nim podoba się Ojcu. Abyśmy Go w tym naśladowali. Co w tych okolicznościach robi Jezus? On wychodzi na pustynię, aby być kuszonym przez diabła.

Jezus wychodzi na pustynię i pokazuje nam, że Słowo Boga jest mocniejsze od obietnic, które daje diabeł. Człowiek z księgi rodzaju był w Raju, żył w obfitości, był syty. Był hojnie obdarowany przez Boga, ale dał się skusić i bardziej zaufał słowu diabła. Jezus jest na pustyni i odczuwa głód jednak w tych okolicznościach ufa i jest wierny Słowu Ojca. W słowach że “nie samym chlebem żyje człowiek” pokazuje, że to Ojciec jest tym, który karmi i daje życie. I tak jak porządek Królestwa Bożego został zburzony przez nieposłuszeństwo pierwszego człowieka, przez chciwość i pragnienie wiedzy (władzy)  tak Jezus przez posłuszeństwo i ubóstwo przywraca ten porządek. Jest to droga, którą chce prowadzić swoich uczniów, na którą jesteśmy zaproszeni i my. Nie odbędzie się to bez walki i wysiłku. Bo diabeł będzie kusił, będzie uderzał w najsłabsze miejsca w naszym życiu. Będzie przychodził z obietnicą (pokusą) w momentach naszej słabości, głodu, braku – jak czytamy w dzisiejszej Ewangelii. Natomiast my mamy mocniejsze słowo i mocniejszą obietnicę, której możemy wierzyć.

Ten czas Wielkiego Postu niech będzie dla nas zaproszeniem do pójścia za Jezusem bardziej, głębszej, radykalniej. Niech będzie zaproszeniem do tego by stawać się świętym. Mając nie tylko przykład, ale też moc Chrystusa. Świętym czyli coraz bardziej jak Jezus wysłuchanym w Ojca i ufając coraz bardziej Jego Słowu. Niech to będzie czas pogłębiania relacji z Jezusem. Czas zobaczenia na ile jestem Jezusowy. Temu mają służyć post, modlitwa, jałmużna, do których jesteśmy zachęcani i wzywani w tym czasie Wielkiego Postu.

Źródło rozważań: https://www.liturgia.pl/liturgia-w-soczewce-vii-niedziela-zwykla-rok-a-komentarz/